Android-คำยืมภาษาไทย

泰语借来词分支，高棉，日语，巴利语，英语，中文

คำยืมภาษาไทย

• ญี่ปุ่น
  • คาราเต้
    • น. ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวด้วยมือเปล่า โดยการใช้อวัยวะต่างๆ เช่น มือ เท้า ศอก ศีรษะ ที่ฝึกจนแข็งแกร่งแล้ว มีแพร่หลายในญี่ปุ่นและเกาหลี. (ญิ.).
  • กิโมโน
    • น. เครื่องแต่งกายประจำชาติญี่ปุ่น เป็นเสื้อยาว หลวม แขนกว้าง มีผ้าคาดเอว, โดยปริยายใช้เรียกเสื้อสตรีที่มีลักษณะเช่นนั้น.
  • เกชา
    • น. ผู้หญิงญี่ปุ่นที่มีศิลปะและวิชาชีพในการปรนนิบัติผู้ชาย.(ญิ.).
  • คาราโอเกะ
    • น. สถานที่ที่มีบริการให้ลูกค้าร้องเพลงที่มีเนื้อร้องให้ร้องตามได้
  • สุกียากี้
    • น.ชื่ออาหารแบบญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยเนื้อสัตว์ เต้าหู้ และผักบางชนิด, ไทยนำมาดัดแปลงโดยใช้เนื้อสัตว์ ผักต่าง ๆ วุ้นเส้น และไข่ เป็นต้น ลวกในน้ำซุป กินกับน้ำจิ้ม, บางทีเรียกสั้น ๆ ว่า สุกี้.
• อังกฤษ
  • เป๊ก
    • น.หมุดสำหรับตรึงสิ่งต่าง ๆ มีกระดาษเป็นต้น. (อ. peg).
  • ฮอร์โมน
    • น. สารทีสร้างขึนโดยต่อมไร้ท่อของมนษย์ และสัตว์ชั้นสูงอื่น ๆ แล้วหลั่งเข้าสู่โกระแสเลือดโดยตรง เพื่อนำไปยังส่วนต่าง ๆ มีหน้าที่ควบคุมการทำงานของร่างกายมีหลายชนิด บางชนิดเป็นโปรตีน เช่น อินซูลิน บางชนิดเป็นสารเคมีธรรมดา เช่น อะดรีนาลิน. (อ. hormone).
  • เเฮอริเคน
    • น. ชื่อพายุที่มีความเร็วลมเช่นเดียวกับพายไต้ฝ่น แต่ เกิดไนมหาสมทรแอตแลนติก ทะเลแคริบเบียน อ่าว เม็กซิโก และภาคตะ วันออกของมหาสมทรแปซิฟิก เหนีอ. (อ. hurricane).
  • คาราวาน
    • น. หมู่คนหรือยานพาหนะ เป็นต้นซึ่งเดินทางไกลร่วมกันเป็นขบวนยาว. (อ. caravan).
  • ไฮไฟ
    • น. ระบบขยายสัญญาณไฟฟ้าเพื่อเปลี่ยนเป็นคลื่นเสียง ออกมได้โดยไม่เพียงเลยในช่วงความถี่ที่มนุษย์ได้ยิน ได้, มาจากคำ ไฮฟิเดลิตี (highfidelity). (อ. hi-fi).
• จีน
  • เก๊กฮวย
    • น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในสกุล Chrysanthemum วงศ์ Compositae ได้แก่ ชนิด C. indicum L. ดอกเล็ก สีเหลือง กลิ่นหอม, เบญจมาศสวน ก็เรียก, และชนิดC. morifolium Ramat.พันธุ์ดอกเล็ก สีขาว,กลิ่นหอม,เบญจมาศหนู ก็เรียก, ทั้ง ๒ ชนิดใช้ดอกตากแห้งชงหรือต้มกับนํ้าตาล ใช้ดื่มแก้กระหาย.
  • ตั้งโอ๋
    • น.ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Chrysanthemum coronarium L. ในวงศ์ Compositae ใบเล็กหนา กลิ่นหอม กินได้ เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ, งาไซ ก็เรียก. (จ. ตั้งออ).
  • อั้งโล่
    • น. เตาไฟดินเผาชนิดหนึ่งของจีน ยกไปได้. (จ.).
  • บ๊๊วย
    • (ปาก)ว. ที่สุดท้าย,ล้าหลังที่สุด. (จ.).
  • เก๊ก
    • (๑) (ปาก) ก. วางท่า (จ. เก็ก ว่า ปฏิรูป,ถอดถอน,กำจัด, ขับไล่). (๒) ก. ขับไล่.(จ. เก็ก ว่า ปฏิรูป,ถอดถอน, กำจัด,ขับไล่).
• บาลี
  • กตัญญู
    • [กะตัน-] ว. ซึ่งรู้อุปการะที่ท่านทำให้, ซึ่งรู้คุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตเวที. [ป. กต ว่า อันเขาทำแล้ว + ญู ว่า ซึ่งรู้]
  • อสูร
    • [อะสูน] น. ยักษ์, ในบทกลอนใช้ว่า อสุรา อสุรี หรือ อสุเรศ ก็มี. (ป. อสุร).
  • ครู
    • 1.[คฺรู] น. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์. (ป. ครุ, คุรุ; ส. คุรุ). ลูกคำของ "ครู" คือ ครูบา 2.[คะรู](โหร)น.ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน.
  • เมขลา
    • [เมกขะหลา] น.ชื่ออนางเทพธิดาประจำสมุทร. (ป. ส.เมขลา ว่า สายรัดเอว, เข็มขัดสตรี).
  • สากษิน,สากษี
    • [สากสิน, -สี]น. สักขี. (ส. ;ป. สกขี).
• เขมร
  • กระโงก
    • (กลอน)น. นกยูง,กุโงก ก็ว่า. (ข. โกฺงก).
  • เสวย
    • (๑) [สะเหวย] (ราชา) ก. กิน เช่น เสวยพระกระยาหาร เสวยพระสุธารส (ข. โสวย). (๒) ก. ครอง เช่น เสวยราชย์. (ข. โสวย).
  • กระดวง
    • (ปาก; เพี้ยนมาจาก กราดวง) น. ลูกมะพร้าวทุยที่ตัดครึ่งท่อน สำหรับถูพื้นบ้านหรือหวีด้ายทอหูก. (ข.ฎูงว่า มะพร้าว)
  • กระชับ
    • ก. แนน, แนบแนน, แนบกนสนท, พอเหมาะ, แตมความหมายบอกว่า มีลักษณะที่ยิ่งขึ้หรือทีเดียว เช่น กระช้บแน่น กระช้บต้ว กระช้ ความ กระช้บม่อ. (ข.ชาบ่).
  • กระกี้
    • น.ต้นตะเคียน.ข.